به
گزارش خبرگزاری فارس، پایگاه خبری-تحلیلی کانترپانچ (CounterPunch) در
مقالهای به قلم "یوری آونری " (Uri Avnery) تصریح کرد: "هیچ تردیدی وجود
ندارد که در دور اول مبارزه میان باراک اوباما و بنیامین نتانیاهو، اوباما
با شکست مواجه شده است. "
وی
افزود: اوباما خواستار آن شده که فعالیتهای شهرکسازی رژیم صهیونیستی در
سرزمینهای اشغالی بالاخص قدس شرقی متوقف شود تا اجلاس سهجانبه صلح تشکیل
شده و روند صلح میان اسرائیل و فلسطین تسریع شود. هر چند که یک سفر هزار
فرسخی نیز با یک قدم آغاز میشود اما به نظر میرسد رئیسجمهور آمریکا در
همین قدم اول از نتانیاهو سکندری خورده است.
این تحلیلگر غربی با
اشاره به برگزار شدن نشست سهجانبه اوباما-عباس-نتانیاهو بدون دستیابی به
هیچ نتیجه مشخص، تاکید کرد: با توجه به پذیرفته نشدن توقف شهرکسازی از
سوی اسرائیل، بدیهی بود که در این نشست هیچ موضوع مهمی برای بحث وجود
نداشته باشد.
هرچند که محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین
قبول کرد که در این اجلاس شرکت کند، اما روشن بود که حضور وی کاملاً بر
خلاف میل واقعی وی بود، چرا که او تنها مجبور شد به تقاضای اوباما به
عنوان تنها حامی خود پاسخ مثبت بگوید. بااینحال، محمود عباس بهخاطر
حضورش در این اجلاس لاجرم باید هزینهای سنگین بپردازد چرا که تمامی
فلسطینیان و جهان عرب، متوجه ضعف وی در این اجلاس شدند. اوباما هم که با
سخنرانی خود در قاهره سعی در جلب نظر جهان اسلام داشت، اکنون "شبیه به یک
تکه چوب شکسته " به نظر میرسد.
رئیسجمهور آمریکا در همین قدم اول از نتانیاهو سکندری خورده است
یوری
آونری با بیان اینکه طرف اسرائیلی نیز در مسیر مصالحه با فلسطینیان با
مشکل مواجه شده است چرا که میبیند که رئیسجمهور آمریکا دیگر همچون گذشته
با سرسختی از موضع اسرائیل حمایت نکرده و خواهان توقف فرآیند شهرکسازی
شده است، افزود: جامعه اسرائیل نیز به این وسیله متوجه این امر شده که
سیاست تند نتانیاهو سرانجامی جز یک فاجعه نخواهد داشت.
اوباما نشان داد که برای اسرائیل یک "ببر کاغذی " است
تحلیلگر
سایت "کانترپانچ " پیروز نشست سهجانبه اخیر بین آمریکا، رژیم صهیونیستی و
تشکیلات خودگردان فلسطین را نتانیاهو دانست و تاکید کرد: وی توانست اثبات
کند که اوباما "تنها یک ببر کاغذی است " و به هیچ وجه شایسته ترسیدن نیست.
به این ترتیب فرآیند شهرکسازی بیهیچ مانعی ادامه یافته و اگر هم
مذاکرهای شروع شود تا پایان دنیا بینتیجه خواهد بود؛ چرا که برای
نتانیاهو خطر صلح دیگر برطرف شده و حداقل اکنون دیگر چنین خطری وجود
ندارد.
آونری در ادامه مقاله انتقادآمیز خود با طرح این سوال که
"چرا اوباما اجازه داد به چنین حال و روزی بیفتد؟ "، تصریح کرد: "ماکیاولی
" بر این باور بود که هیچکس تا از داشتن قدرت کشتن یک شیر مطمئن نشده،
نباید برای کشتن آن اقدام کند؛ هرچند که نتانیاهو نه یک شیر، بلکه یک
روباه هم نیست!
وی با بیان اینکه اوباما تقاضا از نتانیاهو کرد که
شهرکسازی متوقف شود در حالی که توان ایستادن بر موضع خود را نداشت،
افزود: یک دولتمرد پیش از آنکه وارد چنین مبارزهای شود باید ببیند که چه
قدرتهایی در اختیار اوست و چگونه میتواند از آنها استفاده کند؟ آیا
اصلاً امکان استفاده از اهرمهای قدرتی که ظاهراً در اختیار اوست برایش
متصور است؟
به گفته این نویسنده، اوباما از تیم مشاوران بسیار
قدرتمندی برخوردار است که در راس آنها "رام امانوئل " (Rahm Emanuel) که
یک اسرائیلیالاصل است قرار دارد و طبعاً اطلاعاتش در خصوص اسرائیل و
مواضع آن کم نیست. همچنین دیپلمات ورزیدهای همچون "جورج میچل " (George
Mitchell) در تیم مشاوران اوباما حضور دارد که در ارائه تحلیلهای دقیق
بسیار زبردست است اما آیا همه این مشاوران قدرتمند در ارزیابیشان دچار
شکست شدهاند؟

آنوری
با تاکید بر اینکه اوباما منطقاً باید پیش از ورود به این قضیه ارزیابی
میکرد که از چه اهرمهای قدرتی میتواند علیه اسرائیل استفاده کند،
اظهار داشت: ابزارهای زیادی در اختیار اوباما قرار داشت، نظیر تهدید
اسرائیل به عدم استفاده از حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد در
حمایت از این رژیم و یا توقف کمکهای تسلیحاتی به این کشور. در همین
رابطه، در سال 1992 دولت بوش با تهدید اسرائیل به عدم تعهد بازپرداخت
وامهایی که دریافت کرده است، توانست "اسحاق شامیر " را به کنفرانس مادرید
بکشاند.
این تحلیلگر غربی با بیان اینکه ظاهراً اوباما توان یا
اراده لازم را برای استفاده از چنین اهرمهای فشاری علیه اسرائیل نداشته و
حتی از تهدید پشت پرده اسرائیل نیز خودداری کرده است، افزود: اوباما
برعکس، به نیروی دریایی آمریکا اجازه داده تا در یک مانور نظامی با نیروی
هوایی اسرائیل شرکت کند.
وی با بیان اینکه برخی بر این تصور بودند
که اوباما از گزارش قاضی "گلدستون " برای اعمال فشار بر رژیم صهیونیستی
استفاده میکند، یادآور شد: تنها یک تهدید کوچک بر عدم استفاده از حق وتو
به نفع اسرائیل، باعث وحشتی بزرگ در اورشلیم میشد اما به جای این تهدید،
آمریکا بیانیهای را در خصوص نشست سهجانبه منتشر کرد که کاملاً در تبعیت
از مواضع اسرائیل بود.
آونری با یادآوری این نکته برای آمریکا کار
آسانی نیست که به محکوم کردن طیفی از جنایات جنگی بپردازد که در نقاط دیگر
جهان، سربازان خودش به آن مشغولند، افزود: اگر روزی فرماندهان اسرائیلی
به محاکمه کشیده شوند، بلافاصله بعد از آنها نوبت به ژنرالهای آمریکایی
است.
اما بر اساس گفته مارکس، اجلاس سهجانبه اخیر با حضور اوباما، عباس و نتانیاهو تنها یک نمایش کمدی بود
وی
تصریح کرد: تاکنون همیشه شکستخوردگان در جنگ برای محاکمه به دادگاه
فراخوانده شدهاند، چه میشود اگر روزی آهایی که هنوز بر سر قدرت هستند
به دادگاه جنایات جنگی آورده شوند؟!
به عقیده تحلیلگر سایت
"کانترپانچ "، ارزیابی نادرست شرایط منجر به شکست اوباما شده است و
مشاورین اوباما که به نظر سیاستمدارانی کارکشته هستند، در تحلیل نیروهای
دخیل در این ماجرا شکست خوردهاند.
وی با بیان اینکه مشابه این
قضیه در مسئله بحثبرانگیز "بیمه خدمات درمانی " اوباما نیز اتفاق افتاده
است، اضافه کرد: مخالفتها با این طرح پیشنهادی، بسیار بیشتر از آن چیزی
بود که مشاورین اوباما پیشبینی کرده بودند. برای رهایی از معضل مربوط به
بیمه، اوباما باید دست به دامان نمایندگان کنگره و سناتورهای مجلس سنا شود
و به نوعی به آنها باج بدهد که این مساله منجر به تقویت موضع طرفداران
اسرائیل میشود که از گذشته نفوذ زیادی در کنگره آمریکا داشتهاند.
این
پژوهشگر آمریکایی با بیان اینکه خطر دیگری که اوباما در مواجهه با آن قرار
دارد "اعلام جنگ نهادهایی نظیر AIPAC " و دیگر لابیهای یهودی در
آمریکاست، افزود: این مسئله اوباما را شدیداً در موضع ضعف قرار خواهد داد
و طبعاً نتانیاهو نیز از همین ضعف استفاده کرد.
آونری با بیان
اینکه اوباما تحت چنین شرایطی "چارهای جز اینکه دندانهایش را به هم
بساید و تنها آرامش خود را حفظ کند ندارد "، اظهار داشت: اوباما در
برههای از زمان قرار گرفته که این "افتضاح " برایش فوقالعاده دردناک
است. اوباما اکنون به سیاستمدار ضعیفی بدل شده است که نمیتواند افکار خود
را به واقعیت بدل سازد. اگر این تصور واقعاً از اوباما شکل بگیرد که
سیاستمداری ضعیف است، تمام دوران ریاستجمهوری وی تحتالشعاع این تصور
قرار خواهد گرفت.

اوباما برای انتقام از نتانیاهو هنوز فرصت دارد
به
گفته این منتقد غربی، شاید این پیروزی برای نتانیاهو در وهله اول بزرگ
جلوه کند اما باید توجه داشت که اوباما هنوز 5/3 سال دیگر در راس قدرت
خواهد بود و ضمناً میتواند برای 4 سال دیگر از سوی مردم کشورش به ریاست
جمهوری انتخاب شود. این فرصت برای کسی که در ابتدای دوران مسئولیتش تحقیر
شده است، برای انتقامجویی کافی است.
وی با بیان اینکه کسی از
آنچه در عمق وجود اوباما و پس پرده ذهن او در جریان است مطلع نیست، ابراز
داشت: او شخصی درونگرا است که همیشه آنچه را در سر دارد به وضوح نشان
نمیدهد. شاید سالهای سال زندگی کردن به عنوان یک مرد سیاهپوست در سرزمین
آمریکا به اوباما آموخته باشد که احساساتش را به راحتی بروز ندهد.
آونری
افزود: شاید اوباما به همان نتیجهای رسیده باشد که "آیزنهاور " به آن
رسیده بودند: "نباید مستقیما با اسرائیل در افتاد. اسرائیل به حدی در
آمریکا نفوذ دارد که هر رئیسجمهوری را میتواند به دردسر بیندازد. "
البته
اوباما میتواند موضع دیگری را اتخاذ کند. او میتواند در انتظار فرصتی
مناسب باشد تا زمانی که موضعش در داخل آمریکا محکم شد، پاسخی محکم به
نتانیاهو دهد.
نباید مستقیما با اسرائیل در افتاد. اسرائیل به حدی در آمریکا نفوذ دارد که هر رئیسجمهوری را میتواند به دردسر بیندازد
این
تحلیلگر غربی با اشاره به این نکته که موضوع صلح بین اسرائیل و فلسطین
امری بسیار مشکل است که تنها با بازیهای سیاسی ساده حل نخواهد شد، افزود:
هر رئیسجمهور آمریکا که بخواهد چنین مسئولیت سنگینی را برعهده بگیرد باید
فرمول و برنامه بسیار حساب شدهای برای صلح داشته باشد و زمانبندی تحقق
این صلح را کاملاً روشن کند. ضمناً مجبور خواهد بود که تمامی منابع در
اختیار خود را به این کار بسیار سخت اختصاص دهد. از همه اینها مهمتر باید
آمادگی رویارویی با لابی اسرائیل در کشورش را داشته باشد.
آونری
افزود: "کارل مارکس " (Karl Marx) در یکی از سخنرانیهای خود گفته بود
"آنگاه که تاریخ تکرار شود، تکرار آن برای بار اول، نمایشنامهای غمانگیز
اما برای بار دوم نمایشنامهای خندهدار است. "
وی از اجلاس
سهجانبه سال 2000 میلادی در کمپ دیوید به عنوان نمایشنامهای درام یاد
کرد که در ابتدا بسیاری به موفقیتآمیز بودن آن امید داشتند اما در پایان
طرفهای مذاکره تنها یکدیگر را سرزنش میکردند. اما بر اساس گفته مارکس،
اجلاس سهجانبه اخیر با حضور اوباما، عباس و نتانیاهو تنها یک نمایش کمدی
بود.
تنظیم برای تبیان: سعید آقازاده
لیست کل یادداشت های این وبلاگ